สิ่งสำคัญในการสร้างสรรค์ศิลปะก็คือความสวยงาม ความคิดสร้างสรรค์และจินตนาการที่ล้ำลฺศเพื่อให้ผลงานของเรานั้นเป็นที่ได้รับการยอมรับและเป็นที่ได้รับความสนใจ สำหรับการสร้างสรรค์ให้เกิดผลงานนั้นก็มีองค์ประกอบในการสร้างสรรค์ผลงานอยู่ไม่กี่อย่าง ก็จะสามารถทำให้เกิดความสวยงามได้แล้ว

แต่แน่นอนว่าผลงานที่สวยงามในศิลปะนั้นความคิดสร้างสรรค์ถือว่าเป็นองค์ประกอบหลักที่จำเป็นด้วยเช่นกัน ดงันั้นในการสร้างสรรค์ผลงานนั้นหากจะขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งไปก็จะทำให้ผลงานนั้นไม่สวยงามหรืออาจจะเป็นผลงานที่ไม่ทำให้เกิดความสมบูรร์แบบในศิลปะได้

การจัดองค์ประกอบศิลปะจึงเป็นสิ่งสำคัญอย่างมาก เพราะถ้าหากไม่มีการจัดองคืประกอบในศิลปะนั้นผลงานชิ้นนั้นก็จะไม่เป็นไปในสิ่งที่ควรจะเป็น การจัดองค์ประกอบก็แบ่งออกเป็นการจัดองค์ประกอบศิลปะให้มีความสมดุ ความสมดุลนั้นถือว่าเป็นจุดหลักที่สำคัญในการสร้างสรรค์ผลงานศิลปะ เพราะถ้าผลงานนั้นไม่มีความสมดุลก็จะทำให้ศิลปะนั้นเป็นศิลปะที่ไม่สมบูรณ์

และเมื่อมองแล้วก็จะให้ความรู้สึกที่น่าเบื่อ ทำมห้การจัดสมดุลของการสร้างงานศิลปะนั้นเป็นสิ่งแรกที่จะถูกนึกถึง การสร้างสมดุลให้สิลปะนั้นก็คือการสร้างสรรค์ศิลปะที่มีความพอดีกันในทั้งสองด้านหากด้านใดด้านหนึ้งมีขนาดหรือน้ำหนักที่มากกว่าก็ถือว่านั่นไม่ใช่ศิลปะที่มีความสมดุลนั่นเอง

การจัดวางและใช้รูปทรงต่างๆในการสร้างสรรค์ รูปทรงไม่ว่าจะเป็นรูปตรงเรขาคณิตหรือรูปทรงตามธรรมชาติก็ล้วนแต่เป็นรูปทรงที่จำเป็นในการสร้างสรรค์ผลงานทั้งสิ้น ซึ่งรูปทรงเหล่านี้เป็นรูปทรงที่สามารถนำมาต่อกันหรือนำมาเรียงกันให้เกิดเป็นรูปภาพหรือสิ่งต่างๆที่ต้องการส่วนรูปทรงตามธรรมชาตินั้นก็จะหมายถึงรูปทรงที่เราได้เห็นมาจากสิ่งต่างๆรอบตัวเรานั่นเอง เช่นรูปต้นไม้ เป็นต้น ส่วนรูปทรงเรขาคณิตก็ได้แก่ รูปทรงวงกลม รูปทรงสี่เหลี่ยมและรูปทรงสามเหลี่ยมเป็นต้น

การใช้เส้นต่างๆในการสร้างสรรค์ เส้นถือว่าเป็นสิ่งที่ช่วยสื่อสารศิลปะได้อย่างดีว่าการใช้เส้นต่างๆเหล่านี้นั้นผู้สร้างสรรค์หรือศิลปินต้องการสื่อสารหรือต้องการบอกความรู้สึกอย่างไร เส้นนั้นก็มีหลายประเภทว่าจะเป็นเส้นตรงให้คงามรู้สึกมั่นคงและแข็งแรง เส้นโค้งให้ความรู้สึกที่อ่อนไหว เส้นเฉียงให้ความรู้สึกกังวลและสับสนเป็นต้น

การลงสีหรือการใช้สีในการสร้างสรรค์เป็นสิ่งที่จะบ่งบอกได้อย่างชัดเจนที่สุดว่าผู้สร้างสรรค์หรือศิลปินนั้นต้องการถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกอย่างไรออกมาให้ผู้ชมได้รับรู้ เพราะสีนั้นจะเป็นสีที่แสดงความรู้สึกได้ดีที่สุด เช่นสีแดงบ่งบอกถึงความร้อนแรง สีฟ้าให้ความรู้สึกสบายใจ สีดำให้ความรู้สึกหวาดกลัว เป็นต้น

  ซึ่งหากในการสร้างสรรค์ศิลปะผู้สร้างสรรค์และศิลปินนำสิ่งเหล่านี้ไปใช้ใมนผลงานได้อย่างครบถ้วนผลงานชิ้นนั้นจะเป็นผลงานที่ดีและสามารถ่ายทอดความรู้สึกที่ผู้สร้างสรรค์และศิลปินต้องการจะสื่อได้อย่างแน่นอน

สนับสนุนเรื่องราวโดย   เว็บคาสิโนเปิดใหม่

       สำหรับเรื่องราวตำนานค่ายลูกเสือที่จังหวัดระยองนั้นเป็นตำนานเกี่ยวกับวิญญาณของเด็กชายคนหนึ่งที่เสียชีวิตตอนที่เขามาเข้าค่ายลูกเสือแห่งนี้ซึ่งเรื่องราวน่ากลัวนี้ถูกเล่าขานต่อๆกันมาและถูกนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์ในเรื่องวันหมาหอนที่ค่ายลูกเสือโดยเรื่องราวนี้มีการเล่าลือกันว่าที่ค่ายลูกเสือแห่งนี้ตั้งอยู่ที่จังหวัดระยองโดยมีการก่อตั้งเมื่อประมาณปี พ.ศ. 2517

  โดยเป็นการเปิดให้ลูกเสือมาเข้าค่ายที่นี่เป็นครั้งแรกซึ่งมีการเล่าว่าในการเข้าค่ายครั้งนั้นมีเด็กนักเรียนชายคนหนึ่งหายออกไปจากค่ายลูกเสือและเมื่อมีการตามหาก็ไม่พบเด็กชายคนดังกล่าวซึ่งในบริเวณค่ายลูกเสือนั้นมีหนองน้ำอยู่แห่งหนึ่งเจ้าหน้าที่พยายามค้นหาร่างเพราะคิดว่าเด็กชายคนดังกล่าวนั้นอาจจะเสียชีวิตจากการจมน้ำจึงได้มีการสูบน้ำออกจากหนองน้ำแห่งนั้น

แต่ก็ไม่พบร่างของเด็กชายคนดังกล่าวเลยจนในที่สุดค่ายลูกเสือดังกล่าวก็ถูกปิดตัวลงและที่บริเวณหน้าค่ายลูกเสือได้มีการสร้างอนุสรณ์เป็นรูปปั้นเด็กชายที่แต่งกายคล้ายชุดลูกเสือยืนถือไม้พองอยู่และมีการระบุกำกับไว้ด้วยว่าตั้งขึ้นเมื่อปี 2517 สำหรับเหตุการณ์หลังจากนั้นเกิดขึ้นเมื่อมีโรงเรียนแห่งหนึ่งพาเด็กนักเรียนมาเข้าค่ายที่ลูกเสือแห่งนี้อีกครั้งหนึ่ง

โดยความน่ากลัวเกิดขึ้นเมื่อช่วงเวลากลางคืนเมื่อเด็กนักเรียนเริ่มจัดกิจกรรมก่อกองไฟได้มีเด็กนักเรียนหายไปจำนวน 2 คนซึ่งทุกคนก็พยายามออกตามหาจนรุ่งเช้าจึงมาพบเด็กชายทั้งสองคนนั้นอยู่กันคนละที่โดยคนนึงนั้นอยู่ฐานซึ่งขุดไว้เป็นอุโมงโดยเด็กชายมีลักษณะอยู่ในอาการหวาดกลัวอยู่ตลอดเวลาจนเด็กชายอีกคนหนึ่งนั้นไปอยู่ที่โบสถ์

โดยเด็กชายทั้งสองคนเล่ากันตรงกันว่าพวกเขานั้นเห็นเด็กชายคนหนึ่งซึ่งแต่งกายคล้ายด้วยชุดลูกเสือโดยอ้างตนว่าเป็นรุ่นพี่มาชักชวนให้ไปเล่นผูกคอตายแต่โชคดีที่มีตากับยายคู่หนึ่งมาบอกให้พวกเขานั้นไปซ่อนตัวไว้ในโบสถ์ส่วนอีกคนหนึ่งถูกนำมาซ่อมตัวไว้ที่ฐานอุโมงค์ทำให้พวกเขานั้นไม่ถูกรุ่นพี่คนดังกล่าวพาไปแต่คนที่นำไปซ่อนตัวไว้ที่โบถส์นั้นได้เล่าว่าระหว่างที่เขานั่งรออยู่ในโบสถ์จนกว่าจะถึงเช้าตามที่ตากับยายสั่งนั้น

เขาได้มองออกมาที่นอกโบสถ์ยังเห็นว่ารุ่นพี่ที่แต่งชุดลูกเสือยังคงเดินวนเวียนอยู่รอบๆโบสถ์จนถึงเช้าเลยทีเดียว ส่วนเด็กนักเรียนคนอื่นก็แล้วกันว่าในช่วงเวลาที่อยู่ในการพักค่ายลูกเสือนั้นเวลากลางคืนที่ทุกคนต่างก็นอนหลับพักผ่อนอยู่ในเต็นท์ของตนเองปรากฏว่ามีเด็กชายคนหนึ่งซึ่งพวกเขาเองไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนได้คลานเข้ามานอนในเต็นท์ของพวกเขาด้วย

โดยร่างกายของเด็กชายคนนั้นเปียกชุ่มไปด้วยน้ำซึ่งเรื่องราวนี้ได้มีการเล่าขานต่อๆกันมาสร้างความหวาดกลัวให้กับผู้คนเป็นจำนวนมากจนไม่มีใครกล้าที่จะมาเข้าค่ายลูกเสือแห่งนี้กันอีกเลยจนในที่สุดสถานที่เข้าค่ายลูกเสือแห่งนี้ก็ต้องปิดตัวลง

สนับสนุนเรื่องราวโดย   จีคลับ ผ่านมือถือ

         สำหรับเรื่องเล่าตำนานของวันวาเลนไทน์นั้นเป็นเรื่องเล่าตั้งแต่สมัยคริสตศักราช 300 ซึ่งในช่วงเวลาดังกล่าวนั้นเป็นช่วงที่โลกยังคงมีการทำศึกสงครามกันอยู่เรื่องเล่าเกี่ยวกับเรื่องของวันวาเลนไทน์นั้นเกิดขึ้นที่กรุงโรมซึ่งในสมัยนั้นเป็นสมัยของพระเจ้าคลอดิอุสที่สอง ซึ่งในช่วงนั้นพระองค์กฐินกับถุงมือในการทำศึกสงครามเป็นอย่างมากมักจะเกณฑ์ไพล่พลที่เป็นผู้ชายเพื่อไปทำศึกสงคราม 

และแน่นอนว่าผู้ชายเหล่านั้นบางคนก็เป็นคนโสดและบางคนก็มีครอบครัวซึ่งคนที่มีครอบครัวอยู่แล้วก็มักจะไม่อยากจากครอบครัวของตนเองไปเพราะอยากอยู่กับคนรักทำให้ พระเจ้าคลอดิอุสที่สอง ทรงไม่พอพระทัยเป็นอย่างมากถึงขนาดต้องมีการประกาศออกมาว่านับตั้งแต่นั้นเป็นต้นไปห้ามมีการจัดการแต่งงานเกิดขึ้น

จนกว่าจะมีการทำศึกสงครามแล้วเสร็จซึ่งการประกาศเช่นนี้สร้างความเสียใจให้กับประชาชนเป็นอย่างมากโดยเฉพาะหนุ่มสาวที่เป็นคู่รักกันและหวังจะใช้ชีวิตคู่ด้วยกันอย่างไรก็ตามในช่วงเวลานั้นได้มีบาทหลวงคนหนึ่งซึ่งเขามีชื่อว่าวาเลนไทน์บาทหลวงคนนี้เมื่อได้ฟังคำประกาศของพระราชาแล้วก็เกิดรู้สึกว่าคำประกาศนี้ไม่มีความเป็นธรรมให้กับประชาชนและเขาสงสารหนุ่มสาวที่รักกันจึงได้แอบจัดงานแต่งงานให้กับหนุ่มสาวอยู่หลายคู่จนในที่สุดก็ถูก พระเจ้าคลอดิอุสที่สอง  จับได้ว่านักบวชวาเลนไทน์นั้นเป็นคนที่แอบจัดงานแต่งงานให้กับหนุ่มสาวพระองค์จึงได้สั่งให้ทหารจับคุมนักบวชวาเลนไทน์มาขังไว้ในคุก

ซึ่งในสมัยนั้นนักบวชถือได้ว่ามีความรู้ที่จะสามารถรักษาคนป่วยได้ด้วยซึ่งทางด้านผู้คุมขังที่ดูแลนักบวชวาเลนไทน์อยู่นั้นมีลูกสาวอยู่ 1 คนเธอป่วยเป็นโรคตาบอดเขาจึงได้ขอร้องให้นักบวชวาเลนไทน์นั้นช่วยรักษาอาการให้กับลูกสาวของเขาซึ่งนักบวชวาเลนไทน์สามารถรักษาอาการของหญิงสาวคนดังกล่าวจนหายขาดจากอาการตาบอดและระหว่างที่มีการรักษาอาการตาบอดกันนั้น

ก็เกิดความรักขึ้นระหว่างนักบวชวาเลนไทน์กับหญิงสาวแต่อย่างไรก็ตามในท้ายที่สุดแล้วนักบวช Valentine ก็จะต้องถูกประหารชีวิตก่อนที่เขาจะถูกประหารชีวิตนั้นเขาได้มีการส่งจดหมายไปบอกรักหญิงสาวคนดังกล่าวซึ่งในจดหมายนั้นเขาได้มีการลงชื่อไว้ตอนท้ายว่า from your Valentine

โดยข้อความในจดหมายนั้นมีการเขียนเอาไว้ในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ซึ่งตรงกับวันที่นักบวชวาเลนไทน์นั้นถูกฆ่าตายทำให้นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาผู้คนต่างก็สรรเสริญนักบวชวาเลนไทน์จึงได้มีการจัดเทศกาลวันวาเลนไทน์ขึ้นโดยจะยึดเอาวันที่ 14 เดือนกุมภาพันธ์ซึ่งเป็นวันเสียชีวิตของนักบวชวาเลนไทน์รวมถึงวันที่นักบวชวาเลนไทน์ได้สารภาพรักกับหญิงสาวมาเป็นวันที่บอกรักให้กับผู้รับของตนเองในปัจจุบันนั่นเอง

ได้รับการสนับสนุนโดย   คาสิโนออนไลน์ได้เงินจริง