วัดจองคำ วัดจองกลาง จังหวัดแม่ฮ่องสอน 

            สำหรับวัดที่เรากำลังจะมีการพูดถึงกันต่อไปนี้นั้นเป็นหวัดอีกแห่งหนึ่งในจังหวัดแม่ฮ่องสอนโดยวัดแห่งนี้นั้นเป็นวัดคู่แฝดกันนั่นก็คือวัดจองคำวัดจองกลางนั่นเอง

วัดจองคำ วัดจองกลาง ที่บอกว่าวัดแห่งนี้เป็นคู่แฝดกันก็เพราะว่า วัดทั้งสองวัดนี้ไม่ว่าจะเป็นวัดจองคำหรือว่าวัดจองกลางก็แล้วแต่มีการสร้างกำแพงเอาไว้ใช้งานร่วมกันเรียกได้ว่าวัดคลอง 2 วัดสร้างอยู่ในเขตพื้นที่บริเวณเดียวกันนั่นเองแตกต่างกันตรงที่ว่าลักษณะของการก่อสร้างรวมถึงการทาสีจะมีความแตกต่างกันออกไปโดยจุดเด่น

จะเห็นได้ว่าวัดนึงนั้นจะมีการใช้สีขาวตัดกับสีทองเหลืองอร่ามในขณะที่อีกวัดนึงนั้นจะใช้สีขาวตัดกับสีเงินทำให้มีความสวยงามแตกต่างกันโดยวัดที่อยู่ด้านซ้ายมือถ้าหากมองจากด้านหน้าเข้าไปนั่นคือวัดจองคำส่วนวัดที่อยู่ทางด้านขวามือถ้าหากมองจากด้านหน้าเข้าไปก็คือวัดจองกลางนั้นเอง

             สำหรับลักษณะของการก่อสร้างวัดแห่งนี้นั้นว่ากันว่าเป็นลักษณะของการก่อสร้างศิลปะแนวไทยใหญ่

ซึ่งสามารถที่จะเห็นได้จากสัญลักษณ์ต่างๆรูปแบบของการแกะสลักความสวยงามของตัววัดวัดแห่งนี้ตั้งอยู่ใจกลางเมืองของจังหวัดแม่ฮ่องสอนเลยก็ว่าได้ดังนั้นหากใครเดินทางไปที่จังหวัดแม่ฮ่องสอนคุณสามารถลองแวะไปชมความสวยงามหรือไปเช็คอินก็ได้ที่นี่จะมีทั้งศิลปะที่มีความงดงามรวมถึงยังเป็นศูนย์กลางของการจัดกิจกรรมต่างๆของจังหวัดแม่ฮ่องสอนรวมถึงประเพณีต่างๆหรือวัฒนธรรมต่างๆก็มักจะ มารวมตัวกันและจัดกิจกรรมที่นี่เรียกได้ว่าที่นี่นั้นเป็นศูนย์รวมของชาวจังหวัดแม่ฮ่องสอนเลยก็ว่าได้

            นอกจากนี้สิ่งที่น่าดึงดูดใจนั่นก็คือมีการสร้างพระอารามหลวงเอาไว้อยู่บริเวณด้านข้างหนองน้ำโดยมีการสร้างเอาไว้เมื่อช่วงประมาณปีพ.ศ 2343

ซึ่งเป็นการสร้างของวัดหนองจองคำ  สิ่งที่เราจะสามารถเห็นความสวยงามและความโดดเด่นมากที่สุดนั่นก็คือหลังคาทรงปราสาท 9 ชั้นซึ่งจะมีการสร้างเอาไว้อย่างยิ่งใหญ่อลังการและงดงามเป็นอย่างมากนอกจากนี้ภายในพื้นที่บริเวณวัดจองคำก็ยังมีการสร้างวิหารเพื่อเอาไว้สำหรับเป็นที่ประดิษฐานของพระพุทธรูปเช่นหลวงพ่อโต

ซึ่งที่นี่นั้นมีการสร้างหลวงพ่อโตองค์ที่ใหญ่ที่สุดของจังหวัดแม่ฮ่องสอนนำมาเก็บไว้ที่วัดแห่งนี้  ufabet เว็บหลัก  นอกจากนี้ยังมีการสร้างพระพุทธรูปจำลองของพระศรีศากยมุนีที่ชาวบ้านให้ความเคารพนับถือโดยมีการสร้างขึ้นมาช่วงประมาณปีพ.ศ 2469 ส่วนสาเหตุที่ว่าทำไมถึงมีการเรียกชื่อวัดแห่งนี้ว่าวัดจองคำ

สาเหตุนั้นก็เพราะว่าวัดแห่งนี้นั้นได้มีการนำทองคำเปลวมาปิดที่บริเวณเสาของวัดเพื่อประดับประดาหรือจุดอื่นๆภายในวัดนั่นเอง ส่วนวัดจองกลางนั้นก็มีการสร้างเจดีย์ขนาดใหญ่  แและมีการทาสีอย่างสวยงามเช่นดียวกัน

Verdon สร้างรูปร่างบวกพื้นฐานจากปูนปลาสเตอร์

ปัจจุบันเป็นรูปทรงประติมากรรมที่เป็นนามธรรมล้อมรอบอย่างเรียบง่าย) วัตถุนี้ถูกแกะสลักและทำงาน กล่องเครื่องมือของเธอประกอบด้วยปืนไรเฟิล เลื่อยตัดเหล็ก ตะแกรง ใบมีดเซอร์ฟอร์ม (เป็นเครื่องมือเดียวกันกับที่เธอใช้ระหว่างการทำแม่พิมพ์) Verdon สร้างรูปร่างบวก

ขั้นต่อไปคือการหล่อรูปทรงที่ได้ ที่สำคัญยังเป็นเพียงขั้นตอนในการทำเท่านั้น ตอนนี้ลองนึกภาพวัตถุที่เปียกชื้นซึ่งเพิ่งออกจากแม่พิมพ์ ยังคงเปิดให้โค้งงอและพับ บางครั้งพับจนถึงจุดยุบ เมื่อรูปร่างใหม่ปรากฏขึ้นและแข็งตัว กระบวนการขูดและขัดขั้นรุนแรงก็เริ่มต้นขึ้น ซึ่งลดความหนาลงเหลือเพียงด้านนี้ของการผ่าน ช่วงเวลาที่น่าหวาดเสียว มีการตรวจสอบสิ่งเจือปนเพียงเล็กน้อยอย่างต่อเนื่องซึ่งถูกบีบด้วยเข็มขนาดเล็ก Verdon อาจพึมพำกับตัวเองว่า “พวกเขาต้องการแม่เหล็กมากขึ้น พวกเขาต้องการแม่เหล็กที่ดีกว่า” ขณะที่เธอทำงาน ซึ่งหมายถึงการใช้แม่เหล็กอันทรงพลังเพื่อขจัดอนุภาคเหล็กออกจากวัสดุในขณะที่ทำขึ้นในโรงงาน

เธอเคาะแบบเปียกอย่างต่อเนื่องขณะที่ขูดและขัด ราวกับฟังผู้สร้างของเก่าทำแบบเดียวกัน คำนึงถึงขอบเฉพาะที่เธอตามหาและปรารถนาจะรักษาไว้ บางครั้งเธอรู้ว่าชิ้นส่วนนั้นจะไม่รอดจากการยิง แต่เธอยังคงดำเนินต่อไป บางทีอาจหมกมุ่นอยู่กับความเศร้าโศกมันเป็นการล่มสลายที่ควบคุมได้ เธอกล่าว มากเกี่ยวกับความหวังเป็นอย่างอื่นการปลงอาบัติ

ตามมาด้วยแป้งฝุ่น และอีกชั่วโมงของการขัดและการปรับให้เรียบ ก้มเหนืองาน กายวิภาคของเธอได้ปรับปรุงตัวเองใหม่ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเพื่อประโยชน์ของงาน ‘ชิ้นส่วนเหล่านี้มักถูกขัดให้บางจนไม่มีสิทธิ์มีอยู่’ เธอกล่าว ‘โบนไชน่า’ เธอพูดซ้ำและถอนหายใจ รวบรวมความคิดของเธอว่า ‘เป็นคำสาปสำหรับสตูดิโอเซรามิกส์ ด้วยความหมาย อิสระ และสีสันทั้งหมด’ Verdon ตระหนักดีถึงข้อโต้แย้งในการเลือกใช้วัสดุของเธอ บางคนถึงกับแสดงความเห็นอกเห็นใจ

รูปร่างและพื้นผิว ความเบาที่สัมผัสได้ชัดเจนซึ่งถ่ายทอดโดยงานของ Verdon ปฏิเสธน้ำหนักของการทำงานหนักที่ทำให้พวกเขามีชีวิต โบนไชน่าไม่อยากผอม มันไม่ต้องการที่จะอยู่รอด ความพยายามทางกายภาพและอัตราการสูญเสียที่สูงซึ่งบางครั้งมากถึง 60% นั้นยากที่จะทน แล้วก็มาถึงการยิงครั้งสุดท้าย บางครั้งเตาเผาก็หัวเราะเยาะฉัน เธอพูดถึงชิ้นส่วนที่ยุบและยุบลง เตาเผาพาพวกเขา ไปจนสุดขอบ ของระยะการยิงที่แคบ ‘แต่บางครั้งเตาเผาก็ยิ้มให้ฉัน’ และเมื่อเตาเผายิ้มให้เธอจริงๆ งานที่ทำเสร็จแล้วมีรูปร่างและพื้นผิวที่ชัดเจนที่น่าอัศจรรย์

งานของ Verdon ต้องการการสังเกตอย่างจริงจังและจดจ่ออย่างลึกซึ้ง โดยรู้ว่าสิ่งนั้นกำลังส่งผลกระทบต่อคุณ แต่ก็ยังพอใจที่ไม่เข้าใจว่าทำไม (แนวทางของศิลปะนามธรรมที่แท้จริงทั้งหมด) พวกมันสั่นระหว่างการมีและไม่มีอยู่เป็นจังหวะ เป็นไปได้ที่จะพูดเช่นกันว่ารูปร่างและพื้นผิวเหล่านี้สามารถทำให้คุณรู้สึกเศร้า แม้จะดูขาวและสว่างก็ตาม

ซึ่งเป็นการตอบสนองที่ถูกต้อง เมื่อสัมผัสแล้วจะเนียนจนแทบเป็นไปไม่ได้ แต่พื้นผิวยังมีชีวิต เป็นประกายซึ่งไม่ได้ขึ้นอยู่กับวิธีการทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับเซรามิก พวกเขาร้องให้ถูกสัมผัส เมื่อเรารู้ว่าการสัมผัสอาจดึงพวกเขาออกจากโลกแห่งจินตนาการ พวกเขากลับมายังโลกของพวกเขาเมื่อเราถอนตัวจากพวกเขา โดยลืมไปว่าเวลาจะผ่านไปนานเพียงใดในขณะที่เรากำลังมองดูอยู่

 

สนับสนุนโดย  UFABET เว็บหลัก

งานศิลปะในยุคสมัยต่างๆและการเปลี่ยนแปลงรูปแบบงาน

ศิลปะคือการเปลี่ยนแปลงรูปแบบต่างๆไม่ว่าจะเป็นความเข้าใจของผู้คนหรือแม้จะเป็นศาสนาวัฒนธรรมหรือความเป็นอยู่ของผู้คนก็มีการพัฒนาอยู่ตลอดเวลา โดยเฉพาะในยุคปัจจุบันการเปลี่ยนแปลงของศาสนาและวัฒนธรรมต่างมีผลงานศิลปะทั้งสิ้นแม้แต่จะเป็นการสนับสนุนจากสถานที่ต่างๆไม่ว่าจะเป็นการศึกษาหรือแม้แต่จะเป็นในส่วนของระบบเทคโนโลยีต่างๆ

อย่างไรก็ตามทุกยุคทุกสมัยก็มีความเปลี่ยนแปลงทางการทำงานหรือแม้แต่จะเป็นโครงสร้างและการทำงานด้านศิลปะไม่ว่าผู้คนที่ทำจะเป็นจิตรกรขนาดเล็กหรือว่าเป็นผู้ที่ทำมาเป็นระยะเวลานานก็มีลักษณะในการเปลี่ยนแปลงของรูปแบบงานอยู่ตลอดเวลาเพื่อศิลปะมีการพัฒนาให้ทันสมัยอยู่ตลอดเวลา ศาสนาสังคมหรือแม้แต่จะเป็นเรื่องราวต่างๆที่จดบันทึกในงานศิลปะทั้งสิ้นยกตัวอย่างเช่นเกี่ยวกับด้านศาสนาเวลาเราไปวัดหรือสถานที่สำคัญเกี่ยวกับศาสนาแล้ว

จะเห็นรูปแบบของงานศิลปะไม่ว่าจะเป็นงานเขียนหรือแม้แต่จะเป็นรูปแบบงานต่างๆที่มีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา อย่างไรก็ตามหากลองยกตัวอย่างถึงยุคคือยุคของคริสเตียนที่มีลักษณะของการพัฒนารูปแบบงานศิลปะอยู่ตลอดเวลาไม่ว่าจะเป็นโครงสร้างของลักษณะการทำงานหรือแม้แต่จะเป็นรูปแบบการทำงานที่มีลักษณะที่แตกต่างกันอย่างไร

ด้านการพัฒนาหรือแม้แต่จะเป็นโครงสร้างก็มีการเปลี่ยนแปลงหรือมีการพัฒนาตลอดเวลาให้มีประสิทธิภาพอยู่เสมอผู้คนในยุคปัจจุบันหรือแม้แต่จะเป็นผู้คนตามยุคสมัยต่างๆก็มีลักษณะการทำงานที่แตกต่างกันไป งานศิลปะจึงเป็นสิ่งที่ยาวจิตใจผู้คนหรือแม้แต่จะเป็นการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างในการทำงานเพราะในยุคปัจจุบันระบบเทคโนโลยีสารสนเทศมีการพัฒนาอยู่ตลอดเวลา

หรือแม้แต่จะเป็นระบบงานต่างๆ ผู้คนแต่ละยุคสมัยมีการพัฒนาในการทำงานในช่วงยุคปัจจุบันที่มีการเปลี่ยนอุปกรณ์หรือแม้แต่จะเป็นวัฒนธรรมในการทำงานให้มีประสิทธิภาพที่เพิ่มมากขึ้น สถาบันการศึกษาเกี่ยวกับงานศิลปะมีการพัฒนาอยู่เช่นเดียวกันอย่างไรก็ตามมีจุดประสงค์สำคัญอย่างยิ่งโดยเฉพาะในยุคปัจจุบันที่ลักษณะของการทำงานในการพัฒนาอยู่เสมอโดยเฉพาะลักษณะของการเปลี่ยนแปลงรูปแบบในการทำงานที่มีการพัฒนาอยู่ตลอดเวลารวมถึง การสร้างการกระจายงานให้ผู้คนต่างๆรับรู้

การเปลี่ยนแปลงลักษณะในการทำงานศิลปะหรือแม้แต่จะเป็นโครงสร้างในการทำงานความเคลื่อนไหวตลอดเวลาให้มีประสิทธิภาพหรือแม้แต่จะเป็นการปรับปรุงรูปแบบทางด้านการเปลี่ยนแปลงการทำงาน ในยุคปัจจุบันมีการเข้าถึงการไฟฟ้าได้ง่ายมากยิ่งขึ้นหรือแม้แต่จะเป็น การส่งต่องานก็มีการพัฒนาและมีการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ มีจุดประสงค์สำคัญอย่างยิ่งที่ผู้คนส่วนใหญ่ให้ความสนใจในการเข้ามาเปลี่ยนแปลงรูปแบบหรือแม้แต่จะเป็นการเปลี่ยนแปลงลักษณะการทำงานเรียบร้อย 

 

 

สนับสนุนโดย   ufabet เว็บหลัก

Okiku ตุ๊กตาของประเทศญี่ปุ่น

     เรื่องราวที่จะเล่าดังต่อไปนี้เป็นเรื่องราวความเชื่อตำนานของประเทศญี่ปุ่นที่มีการเล่าขานกันสืบมาซึ่งเรื่องราวนี้ยังคงมีการพูดถึงกันอยู่โดยเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นที่หมู่บ้านคุริซาว่า  ซึ่งเป็นหมู่บ้านหนึ่งในจังหวัด ฮอกไกโดหลายคนอาจจะไม่เชื่อเกี่ยวกับเรื่องของตำนานนี้แต่ว่าถ้าหากคุณไม่เชื่อคุณสามารถเดินทางไปที่หมู่บ้านแห่งนี้และไปชมตุ๊กตาตัวนี้ได้เพราะปัจจุบันนั้นตุ๊กตาตัวนี้ยังคงมีอยู่

      สำหรับเรื่องเล่าเกี่ยวกับเรื่องตุ๊กตา Okiku นั้นว่ากันว่าตุ๊กตาตัวนี้เป็นของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อว่า Okiku ซึ่งเด็กสาวรักตุ๊กตาตัวนี้ของเธอมากเลยทีเดียวอย่างไรก็ตาม Okikuมีชีวิตอยู่ได้ไม่นานเธอก็เสียชีวิตลงเนื่องจากว่าเธอนั้นได้ล้มป่วยโดยตอนที่เธอเสียชีวิตนั้นเธอมีอายุแค่เพียง 3 ขวบเท่านั้นหลังจากที่พ่อกับแม่ของเธอได้ทำพิธีฝังศพให้กับเธอเป็นที่เรียบร้อยแล้วพวกเขาได้นำตุ๊กตาตัวนี้ไปวางไว้ที่หลุมฝังศพของเธอด้วย

เนื่องจากว่าพ่อกับแม่ของเธอนั้นรู้ดีว่าเธอรักตุ๊กตาตัวนี้ของเธอมากแค่ไหนนั่นเอง โดยพวกเขาหวังว่าตุ๊กตาตัวดังกล่าวจะคอยอยู่เป็นเพื่อนเล่นให้กับวิญญาณของลูกสาวของพวกเขาแต่อย่างไรก็ตามสิ่งที่น่ากลัวเกิดขึ้นและเป็นสิ่งที่อัศจรรย์ใจจนถึงทุกวันนี้ก็ยังไม่มีใครสามารถให้คำตอบได้ว่าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นได้อย่างไรเมื่อตุ๊กตาตัวดังกล่าวที่ถูกวางไว้ตรงบริเวณหลุมศพของเด็กหญิงOkiku นั้น

จะมีผมยาวขึ้นเรื่อยๆด้วยการยาวของเส้นผมนั้นเป็นการยาวแบบธรรมชาติเหมือนเส้นผมของคนเราไม่ได้ยาวเร็วผิดปกติแต่อย่างไรซึ่งหลายคนก็สงสัยกันว่าสาเหตุใดตุ๊กตาที่ไม่มีชีวิตจิตใจจึงมีเส้นผมที่สามารถยาวออกเรื่อยๆได้เหมือนกับเส้นผมของคนปัจจุบันตุ๊กตาตัวนี้ยังคงมีอยู่โดยถูกวางทิ้งไว้อยู่ที่วัดมันเนน  ซึ่งวัดแห่งนี้จะอยู่ที่จังหวัดฮอกไกโดโดยอยู่ที่อำเภอจิและแน่นอนว่าถ้าหากคุณอยากจะไปทำพิสูจน์ว่าตุ๊กตาตัวนี้มีผมยาวจริงหรือไม่คุณสามารถไปท้าพิสูจน์ได้ที่หมู่บ้านคุริซาว่า 

    สำหรับเรื่องเล่าตำนานความเชื่อนี้ยังเป็นสิ่งลึกลับที่ใครก็ยังไม่สามารถหาคำตอบให้ได้ ยังไงก็แล้วแต่ตำนานเกี่ยวกับเรื่องของตุ๊กตาผมยาวนี้ปัจจุบันไม่ค่อยมีการพูดถึงกันมากนักและยังไม่มีใครบอกได้ว่าปัจจุบันตุ๊กตาตัวดังกล่าวยังคงผมยาวอยู่หรือไม่ซึ่งถ้าหากใครอยากจะไปพิสูจน์ด้วยตนเองก็สามารถเดินทางไปได้ เผื่อจะได้รู้คำตอบว่าผมที่ยาวขึ้นมานั้น เกิดขึ้นมาจากอะไรนั่นเอง

 

สนับสนุนโดย  UFABET เว็บหลัก