ชื่อก็บ่งบอกแล้วล่ะว่าเป็นเลนส์ประเภทไหน มันคือเลนส์ที่เป็นช่วงมุมแคมหรือเรียกอีกอย่างว่า Narrow Angel เป็นเลนส์ท่เป็นระยะที่มากกว่า 50 mm ขึ้นไป
เพราะเกิดภาพเป็นแบบกำลังขยายแล้ว แต่ส่วนตัวผมนั้นมองว่าต้องเป็นระยะ 70 mm ขึ้นไป ผมถึงจะเรียกว่าเป็นเลนส์ทางไกล เลนส์ระยะนี้ถือเป็นเลนส์ที่ไม่ได้แพงเพราะเรื่องสูตรเลนส์สักเท่าไหร่
แต่คิดว่านะจะแพงจากพวกวัสดุที่ใช้ทำเลนส์ที่มากขึ้นมาก เพราะอาจจะต้องแก้วที่หนากว่าหรือใหญ่กว่า รวมทั้งกระบอกเลนส์ด้วยที่ต้องใช้วัสดุเยอะขึ้น
ระยะเลนส์นี้มีจุดเด่นสุดก็คือความละลายหลังแล้วก็มุมที่ไม่เกิดการบานออก นั้นทำให้การถ่ายภาพแบบ Portrait ออกมาดูสวยงามอย่างมาก
นี่แหละการถ่ายแบบต่างๆจึงนิยมใช้เลนส์ระยะไกลแบบนี้ รวมทั้งการเบลอที่มากกว่าระยะอื่นโดยที่ค่ารูรับแสงเท่ากันก็ตาม เลนส์ระยะนี้
เหมาะจะไปใช้ในการถ่ายได้หลายต่อหลายแบบ ไม่ใชแค่กับการถ่ายแบบ Portrait หรอกนะ เพราะธรรมชาติของเลนส์ระยะไกลนี้ สามารถทำให้จุดที่เราโฟกัสดูมีความหน้าสนใจมากกว่าเลนส์ระยะมุมกว้างกับมุมธรรมดา ทำให้ไม่ว่าอย่างไรก็ตามเอาไปถ่ายอะไรที่ต้องการดึงความสนใจเฉพาะจุด ถือว่ามันทำได้ดีมากกว่าเลนส์ระยะอื่นอย่างแน่นอน
เลนส์ระยะไกลนั้นมีหลายระยะมากๆ แล้วเรียกได้ว่าไม่มีที่สิ้นสุดกันเลยทีเดียว
ถ้าเอาเฉพาะถ่ายง่ายๆสำหรับช่างภาพทั่วไปก็ เป็นระยะ 85-135 ก็ถือว่าได้ภาพที่ตัวแบบด่นสุดๆแล้วล่ะ แต่ถ้าเล่นระยะไปถึง 200 mm ขึ้นไปละก็ ก็จะเป็นแนวถ่ายกีฬาหรือถ่ายการแข่งขันต่างๆเลย
เพราะจะต้องมีระยะซูมมากเพื่อที่จะไม่ทำให้ตัวแบบที่อยู่ในสนามแข่งนั้นเล็กเกินไป สาย landscape ธรรมชาติ ก็มักจะใช้เลนส์ระยะนี้ในการถ่ายเช่นกัน
เลนส์ระยะถือว่าเป็นะยะที่ช่างภาพทุกคนควรมีไม่ว่าจะเป็นช่างภาพสายไหนก็ตาม เลนส์ระยะนี้สามารถถ่ายได้ทุกแนว แต่ข้อเสียของเลนส์นี้ก็คงเรื่องที่ช่างภาพเข้าใจแน่ๆ
ก็คือความไกลที่ต้องไกลพอสมควรกับตัวแบบ ยิ่งซูมมากก็ยิ่งไกล เพราะฉนั้นเอาไปถ่ายสถานที่แคบๆนี่ไม่ได้เลย