ประวัติของอาถรรพ์ ลุงผาดบุกรุกที่วัดมีดังต่อไปนี้
คนที่บ้านอาศัยอยู่ไกล้วัดนั้นใช่ว่าจะเป็นคนดีไปทั้งหมดอย่างลุงฝาดอายุก็60กว่าแก่มีบ้านอยู่ติดวัดแนวรั้วบ้านขอแก่อยู่ติดหลังวัดลุงฝาดแก่ปลูกต้นมะม่วงต้นน้อยน่าเพื่อให้กิ่งนั้นเบียดเข้าไปในเขตวัดโดยเฉพาะต้นก่อไผ่จะปลูกเป็นแนวรั้วพอแตกหน่อก็เข้าไปในเขตวัดและไม่ยอมตัดเอาไปทำกินที่แก่ไม่ยอมตัดหน่อไม้ที่เข้าไปในเขตวัดเพราะจะหวัดเอาที่ตรงเขตวัดและจะย้ายหลักเขตลุงฝาดเป็นคนที่ไม่ชอบทำบุญูเท่าไหร่เช้าวันหนึ่งพระได้ออกบินฑบาตรแก่ก็จะพูดให้ลูกฟังดูสิพวกไม่รู้จักทำงานออกเช้าก็ออกถือกะลาเดินขอทานเขากินแก่มองบาตรพระเป็นกะลา
เนื่องจากไม่มีความสัทธาในพระเณรยังมีวาจาพูดจาไม่ดีต่อพระเจ้าอยู่เป็นประจำ
กินอิ่มก็เข้านอนสนุกดีจังตื่นเช้ามาก็ตีกลองให้ญาติเอาข้าวปลาไปให้กินน้ำไฟก็มีคนเสียเงินให้ชีวิตสุขสบายดีจังลุงฝาดเป็นคนขี่อิจฉาพระในวัดและไม่ชอบทำบุญูฟังธรรมหลังจากพระที่ได้ฉันข้าวเสร็จก็ได้คุยกับลุงธรรมโยมสองคนเป็นเพื่อนกันแต่มีนิสัยต่างกันโยมลุงธรรมบ้านอยู่ต้องทิศเหนือห่างจากวัดต้องไกลแต่ยังชอบทำบุญูต่างจากลุงฝาดที่มีบ้านอยู่ติดวัดแต่ไม่ชอบทำบุญูอะไรเลยจากนั้นหลวงพ่อได้บอกลุงบุญธรรมว่าลุงฝาดนั้นบุกรุกที่วัดแก่ปลูกก่อไผ่รุกที่ดินวัดทุกปีแถมยังถอดเสารั้วขยับตามหน่อก่อไผ่อีกหลวงพ่อจึงอยากบอกให้ลุงบุญธรรมช่วยไปเตือนหน่อยการรุกที่ธรณี สงฆ์
มันเป็นบาปหลวงพ่อเคยไปเตือนแล้วแต่ลุงฝาดไม่พอใจพูดจาฟังไม่ดีเลยไม่อยากจะพูดด้วยเพราะไม่อยากจะทะเลาะกับแก่หลวงพ่อก็เลยอยากจะขอร้องว่าการบุกรุกที่ธรณีมันบาปนักถึงได้ไปก็จะทำอะไรไม่ขึ้นหลวงพ่อทำได้แค่ส่ายหน้ากับความใจบาปของลุงฝาดและพูดว่า กัมมุนา วัตตติ โลโก
ทำอะไรก็ได้อย่างนั้นจากวันนั้นต่อมาลุงฝาดก็ล้มป่วยด้วยอาการแปลกๆลุงฝาดเจ็บไปทั้งตัวเหมือนมีหนามทิ่มแทงไปทั้งตัวลูกสาวจึงได้พาไปหาหมอผลปรากฏไม่เจอโรคอะไรลูกสาวคนเล็กก็ได้พาไปหาหมอทุกที่ก็บอกอาการต่างๆก็ไม่เจอโรคแบบนี้จึงได้แต่จัดยาแก่ปวดไปให้ลุงฝาดก็ได้แต่ร้องเจ็บปวดอยู่ตลอดเวลาเหมือนมีอะไรมาทิ่มแทง
หลวงพ่อได้ยินข่าวลุงฝาดไม่สบายก็เลยถามลูกสาวว่าเป็นอะไรไม่รู้เหมือนกันหลวงพ่อเจ็บไปทั้งตัวเหมือนมีหนามทิ่มไปทั้วตัวหลวงพ่อฟังแล้วก็คิดว่าเป็นโรคกรรมโรคเวรสาเหตุเพราะปลูกไผ่เป็นแนวรั้วเพราะบุกรุกที่ธรณี สงฆ์หลวงพ่อจึงแนะนำให้ขุดก่อไผ่ที่บุกรุกที่วัดออกแล้วนำเสาหลักย้ายกลับไปที่เดิมและจัดขันธ์ 5ไปขอขมาพระแม่ธรณีว่าจะไม่บุกรุกที่วัดอีกแล้วจากนั้นมาลุงฝาดก็หายจากอาการต่างๆทั้งหมดและลุงฝาดได้หันหน้าเข้าวัดทางธรรม